«جایِ خالی نسبت ها»
وقتی کودکی متولد می شود با تولدش حقیقت های زیادی را ایجاد می کند!حقیقت هایی که تا پیش از آن وجود نداشتند!حقیقت مادری !حقیقت پدری!حقیقت خواهری و برادری.امید توی زندگی جوانه می زند!
چقدر طول می کشد بچه ی آدم بزرگ شود .
وقتی بزرگتر می شود این حقیقت ها وسعت پیدا می کنند ….
حقیقت رفاقت ،هم کلاسی ،هم محلی،هم باشگاهی،هم شهری ……
«هم وطن»
شاید پیش ازینها اتفاق افتاده باشد اما من ندیده بودم!شاید چیزهایی شنیده بودم!اما با چشم هایم ندیده بودم!
اینکه آدمی از شدت کتک خوردن چشم هایش بسته شود و دیگر باز نشود!سرش خونی باشد ،بدنش خونی باشد ،محاصره شده باشد !کتک بخورد …
فحش بخورد …
چاقو بخورد….
بلوک بخورد…
بگویند به آرمانهایت فحش بده!!!
و او ندهد…
چشم هایش را ببندد و دیگر بیدار نشود!
یکجوری بخوابد که تمام آن حقیقت هایی که با تولدش آورده بود در یک لحظه تمام بشود!
همه چیز تمام بشود!
یک حفره ی خالی عمیق توی دل همه ی این حقیقت ها درست بشود !حفره ای که با هیچ‌ ملاتی پر نمی شود.
نسبت مادری…
نسبت پدری…
نسبت برادری…
نسبت هم وطنی….
چقدر داغدار و دلتنگ!
چشم‌ها ناباورانه می بیند و دلها باور نمی کند….
بعضی جاهای خالی هیچ گزینه ی مناسبی برای پر شدن ندارند!
جای خالیی که هیچ کلمه ای سنگینی بارِپر کردن آن را بدوش نمی کشد!
وقتی آرمان را توی خیابان با بلوک زدند
وقتی آرمان را توی خیابان با چاقو زدند
وقتی آرمان را توی خیابان شهید کردند!!!!
خدا خودش جای خالی او را با شهادت پر کرد !
با خودت تکرار کن!
خدا جای خالی او را با شهادت پر کرد!!!!
وشهادت از همه ی نسبتهایی که او با تولدش ایجاد کرده بود بزرگتر بود!
از نسبت مادری!
از نسبت پدری!
از نسبت برادری !
از نسبت هم وطنی…….
شهادت نسبت آدم های خوب با خداست!
آدم هایی که پای آرمان ها ایستاده اند و توی خیابان خونی شده اند و جان داده اند!
کاش خدا جای خالی ما را با «شهادت» کند…..

تقدیم به شهید مظلوم فتنه آرمان علی وردی🌷
🖋️طیبه فرید